psycholog -
DROGI RODZICU! KIEDY ZGŁOSIĆ SIĘ DO PSYCHOLOGA PRZEDSZKOLNEGO:
- gdy dziecko ma trudności adaptacyjne
- gdy dziecko ma trudności w nawiązywaniu relacji rówieśniczych
- gdy dziecko ma trudności z respektowaniem norm i zasad społecznych
- gdy dziecko ma trudności z utrzymaniem koncentracji uwagi, jest niespokojne
- gdy w życiu dziecka dzieje się coś trudnego
- gdy nastąpiła nagła zmiana zachowania dziecka
- gdy dziecko nie radzi sobie z emocjami- jest wycofane, nieśmiałe lub nadmiernie pobudzone, agresywne, autoagresywne
- gdy u dziecka pojawiają się objawy psychosomatyczne, które nie są związane z dolegliwościami medycznymi np. zaburzenia snu, apetytu, wtórne moczenie itp.
- kiedy odczuwasz trudności związane z procesem wychowawczym
- kiedy potrzebujesz wskazówek wychowawczych oraz dotyczących wspierania prawidłowego rozwoju dziecka
- kiedy potrzebujesz wsparcia, informacji, konsultacji
- kiedy występują trudności w sytuacji domowo- rodzinnej
- w każdej sytuacji, gdy niepokoi Cię rozwój lub zachowanie dziecka
JAK WSPIERAĆ ROZWÓJ EMOCJONALNY DZIECKA:
1. Uważnie słuchaj komunikatów dziecka:
• zarówno tych werbalnych- co dziecko mówi,
• oraz tych niewerbalnych- co dziecko pokazuje swoim zachowaniem.
Komunikaty niewerbalne są bardzo wartościowym źródłem wiedzy o samopoczuciu i emocjach dziecka.
2. Zauważ emocje dziecka. Zakomunikuj, że widzisz, co się dzieje. Nazwij emocje odczuwane przez dziecko.
np. „Widzę, że jesteś smutny/ smutna.” lub „Rozumiem, że się zdenerwowałeś/ zdenerwowałaś.”
3. Zaakceptuj uczucia dziecka (nie krytykuj, nie oceniaj, nie neguj odczuwania różnych emocji przez dziecko).
Unikaj stwierdzeń: „To nie powód do płaczu.”, „Nie bój się.”
Zamiast tego powiedz: „Rozumiem, że jest Ci przykro, że musimy kończyć zabawę i posprzątać klocki.”
4. Nie karz dziecka za odczuwanie trudnych emocji. Każdy ma prawo do odczuwania całego spektrum emocji, zarówno pozytywnych jak i negatywnych.
5. Towarzysz dziecku w jego trudnych doświadczeniach. Zapewnij dziecku wsparcie.
np. „Bardzo chcę Ci pomóc, co mogę dla Ciebie zrobić?” lub „Co możemy zrobić, żebyś poczuł się lepiej?”
6. Pomóż konstruktywnie rozładować trudne emocje. Doceniaj wysiłek dziecka. Nie narzucaj sposobu odreagowania emocjonalnego- zaproponuj rozwiązanie.
np. „Widzę, że bardzo się starasz uspokoić.” „Wolisz teraz się przytulić czy zrobić kilka przysiadów, żeby poczuć się lepiej?”
Konstruktywne sposoby radzenia sobie z trudnościami dobrze opracować wcześniej. W sytuacji trudnej warto sięgać do wcześniej przygotowanych rozwiązań.
7. Spędzaj z dzieckiem wartościowy czas wspólny, dbaj o relacje. Poczucie bezpieczeństwa, akceptacji, przynależności sprzyja zachowaniu równowagi emocjonalnej.
8. Stawiaj dziecku zdrowe granice i konsekwentnie ich przestrzegaj.
9. Dbaj o spójność komunikatów werbalnych i niewerbalnych: mimika twarzy, pozycja ciała, ton głosu oraz to, co mówimy powinno być ze sobą spójne i adekwatne do sytuacji.
10. Dbaj o jedność wychowawczą- te same zasady powinny obowiązywać u wszystkich opiekunów dziecka.
„Kiedy małych ludzi przytłaczają wielkie emocje, naszym zadaniem jest dzielić się z nimi naszym spokojem, a nie dołączać do ich chaosu” L.R. Knost
ZAGROŻENIA ZWIĄZANE Z NADUŻYWANIEM PRZEZ DZIECKO SPRZĘTÓW ELEKTRONICZNYCH (telewizor, komputer, telefon, tablet itp.):
• opóźniony rozwój mowy (mowa nieadekwatna do wieku, ubogi zasób słownictwa)
• deficyty procesów myślenia, percepcji słuchowej (trudności z rozumieniem komunikatów) i wzrokowej
• labilność emocjonalna (tendencja do zachowań agresywnych, autoagresywnych)
• zaburzenia koncentracji uwagi, łatwość rozpraszania się
• zaburzenia uczenia się, trudności w przyswajaniu wiedzy i nowych umiejętności
• nadpobudliwość, nadruchliwość, impulsywność
• zaburzenia snu (trudności z zasypianiem, wybudzanie się w nocy, uczucie niewyspania nawet po wielogodzinnym śnie)
• brak zainteresowania innymi niż ekran aktywnościami
• niechęć do tradycyjnych zabaw np. klocki, puzzle, książki
• tendencja do poszukiwania silnych bodźców
• nadmierne obciążenie układu nerwowego
• przestymulowanie prawej półkuli mózgu
• zbyt słaba stymulacja lewej półkuli mózgu
• narażenie na zbyt długie oddziaływanie niebieskiego światła emitowanego przez ekrany
• inne negatywne konsekwencje w zakresie rozwoju poznawczego, społecznego, emocjonalnego oraz fizyczno- motorycznego
• uzależnienie
ILE CZASU PRZED EKRANEM?
• Dzieci do 2 roku życia nie powinny w ogóle korzystać ze sprzętów elektronicznych.
• Dzieci w 3 roku życia do 30 minut dziennie (nie jednorazowo).
• Dzieci w 4-5 roku życia do 1h dziennie (nie jednorazowo).
Jeśli decydujemy się na udostępnianie dzieciom urządzeń elektronicznych, warto przestrzegać poniższych zasad:
• tylko sprawdzone treści (dostosowane do wieku i poziomu rozwoju dziecka)
• tylko w wyznaczonym czasie, nie przy posiłkach, nie bezpośrednio przed snem
• tylko razem (w celu monitorowania reakcji dziecka, pomagania w rozumieniu treści)